اصولا مهم‌ترین عامل ریزش و کم شدن موها فشارهای عصبی و روحی است. در کنار این عامل، مشکلات تغذیه‌ای، استفاده از شوینده‌های نامناسب و رنگ‌های غیراستاندارد نیز موجب ریزش مو می‌شوند.

علاوه براین عوامل که در مجموع مهم ترین عوامل هستند، بیماری هایی نیز در این زمینه دخیل هستند: جراحی، هرگونه بیماری شدید، مصرف طولانی بسیاری از داروها و کم خونی فقر آهن مثال هایی از بیماری هایی است که باعث ریزش مو می شوند.

هورمون ها نیز در رویش و ریزش مو اهمیت دارند: زیادی هورمون های مردانه یا زیادی حساسیت موها به این هورمون ها و بیماری های تیروئید مهم ترین بیماری های هورمونی عامل ریزش مو محسوب می شوند.

اهمیتی که خانم ها برای موهایشان قائلند غیرقابل انکار است. آنها در صورت ریزش مویشان دچار تشویش و اضطراب زاید الوصفی می شوند که به مراجعات زیاد به پزشکان مختلف منجر می شود.

بر خلاف آقایان که ریزش مو از کناره ها یعنی از دو طرف پیشانی شروع می شود، در خانم ها ریزش مو از وسط سر یا به اصطلاح فرق سر شروع می شود، بتدریج به اطراف گسترش می یابد و معمولا موهای کناره باقی می مانند.

ریزش مو با سن ارتباطی مستقیم دارد. در حالی که فقط حدود 10 درصد از خانم های جوان دچار ریزش موی قابل ملاحظه هستند، اما این میزان در هشتاد سالگی از 50 درصد فراتر می رود البته با وجود آمار بالای ریزش مو، شیوع طاسی شدید در خانم ها بسیار کم است و تنها یک درصد آنان را دچار می سازد. این آمار متاسفانه در آقایان خیلی متفاوت است.

به دلیل حساسیت زیادی که خانم ها در مورد موهایشان دارند معمولا قبل از این که کاهش قابل ملاحظه ای در موها ایجاد شود، به پزشک مراجعه می کنند، این در حالی است که مهم ترین کار افتراق ریزش موهای موقتی از ریزش موی دائمی است که معمولا سیری پیشرونده و دائمی دارد. نمونه برداری از پوست سر قدم اساسی برای رسیدن به تشخیص درست است.

بررسی ترکیب جمعیتی موها همه آن چیزی است که در نمونه برداری از پوست سر به آن می رسیم.

در واقع می خواهیم تعداد موهای ضخیم و اصلی سر را به نسبت موهای نازک بسنجیم، زیرا در بیماری ریزش موی دائمی زنانه بتدریج موهای نازک جای موهای ضخیم را می گیرند.

در حالی که در بیماری های دیگر موها فقط کم شده و ترکیب جمعیتی نرمال است. بیماری ریزش موی زنانه را که بیماری پیشرونده و دائمی است، می توان مهار کرد.

اولین قدم برای این کار دانستن این موضوع است که آیا زیادی هورمون های مردانه (اندروژن ها) در بیماری دخیل است یا خیر.

علائمی همچون به هم خوردن عادت ماهانه، زیاد شدن موهای صورت و بدن و بروز جوش های صورت دلیل زیادی این هورمون هاست البته در هر حال باید آزمایش های هورمونی کاملی در این شرایط انجام داد.

از مهم ترین بیماری هایی که باعث زیادی آندروژن ها و به هم زدن نظم هورمونی در زنان می شوند، سندرم تخمدان پلی کیستیک است که ارتباط تنگاتنگی با چاقی و بی تحرکی دارد.

در این بیماری علاوه بر علائم زیادی هورمون مردانه ابتلا به دیابت و نازایی نیز شایع است. البته در موارد نادری تومورهای تخمدان یا غده فوق کلیه با تولید آندروژن ها همین علائم البته با شدت بیشتر را ایجاد می کنند که باید آنها را بموقع تشخیص داده و درمان کرد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: