با وجود اینكه پردازشگرهای لپ تاپ عمـلكرد خـوبی در زمـیـنه متـعادل سازی سـرعت انـجام كار و مـصرف كم برق دارند، ولی در مـجموع پردازشگرهای كامپیوترهای دسك‌تاپ از آنها پیشی گرفته‌اند.
مهم‌تر اینكه كامپیوترهای دسك‌تاپ از نظر سرعت بالاتر هارددرایو كه بیشترین تاثیر را در سرعت كلی سیستم دارد، نسبت به لپ تا‌پ‌ها برتری دارند. چاره این امر برای افرادی كه از لپ تا‌پ‌ها استفاده می‌كنند این است كه وابستگی آنها به هارددرایو را به حداقل برسانند.
منظور از این سـخن، ارتقای RAM اسـت. هر چـقدر یـك لپ تاپ بتـواند اطلاعات بیـشـتری را در حافـظه پرسرعت خود جمع‌آوری كند، نیاز كمـتری به جمع‌آوری اطلاعات در حافـظه مجازی روی هارددرایـو خـود دارد و ایـن بـدان معناسـت كه زمـان انتـظار برای دستیابی به اطلاعات از روی دیسك چرخان نسبتاً كند، كمتر می‌شود.
افزودن یا جایگزین كردن RAM، به آسانی وصل كردن كابل USB است. می‌توانید لپ تاپ خود را برای انجام چنین كاری به مراكز خدمات كامپیوتر ببرید، اما این كار فقط هدر دادن پول است. مگر اینكه واقعاً هیچ‌گونه مهارت مكانیكی در زمینه كامپیوتر نداشته باشید.
برای اجرای ویندوز XP به طور معمول RAM یك گیگابایتی كفایت می‌كند. اما در صورتی كه با فایل‌های ویدئویی، Microsoft یا بازی‌هایی كه نیاز به RAM بالا دارند، كار می‌كنید، استفاده از RAM بالاتر بهتر است.
ویندوز ویستا با RAM 2گیگابایتی و بالاتر، به بهترین شكل اجرا می‌شود، هرچند كاربرانی كه فشار زیادی به كامپیوتر خود نمی‌آورند، می‌توانند موقتاً با RAM 1/5گیگابایتی هم كار خود را پیش ببرند.
تـوجه داشـته باشـید كه ارتـقا دادن RAM مـنوط بـه كاهش بازده كار اسـت. برای مـثال مـمـكن اسـت حافظه لپ تاپی كه از ویندوز ویستا استفاده می‌كنـد را از 2 گیگابایت هم بالاتر ببرید، ولی تغییری در آن احساس نكنید. لپ تا‌پ‌های تـك كاربـر حـتی اگر ویـستا و Office 2007 هم روی آن نصب باشد، نیاز چندانی به حافظه 3 یا حتی 4 گیگابایتی ندارند.
از سوی دیگر، بدون تردید نیازهای آینده مقادیر عجیب و غریب حافظه‌های امروزی را ناچیز نشان خواهد داد. (یادمان باشد كه روزی كامپیوترهای 64 بیتی بالاترین مدل كامپیوتر بودند.) گرچه شاید در آن زمان لازم باشد كه به طور كلی به دنبال یك كامپیوتر كاملاً جدید باشید.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: