معمولا برای افزایش طول عمر موتورهای هواپیما باید روی قطعات داخلی آن یک لایه از مواد عایق حرارتی اسپری شود. این لایه می‌تواند قطعات موتور را از گزند گرما محافظت کند. با استفاده از این لایه‌ها می‌توان دمای موتور را بالاتر برد در نتیجه کارایی موتور افزایش یابد و در نهایت به کاهش مصرف سوخت بیانجامد.
مواد سرامیکی در اثر گرمایش و سرمایش دچار تغییر ساختار می‌شوند؛ بنابراین باید به فکر انعطاف‌پذیر کردن لایه عایق حرارتی بود. در طول سال‌های گذشته این گروه روی بهبود میکروساختارهای سطح بودند تا بتوانند نیاز صنعت هواپیماسازی را تامین کنند.
نیکولاس کاری از محققان این پروژه می‌گوید: ما تست‌هایی روی لایه‌های حاوی نانوذرات انجام دادیم. از آنجایی که نانوذرات ابعاد کوچکی دارند؛ بنابراین نمی‌توانستیم آنها را مستقیما روی قطعات قرار دهیم لذا با یک سیال ترکیب کردیم. این گروه با تولید این لایه آن را روی موتور هواپیما مورد آزمایش قرار دادند. نتایج نشان داد که این پوشش جدید می‌تواند حداقل سه برابر لایه‌های معمولی از موتور هواپیما محافظت کند در حالی که ضریب انتقال حرارت آن نیز کمتر از لایه‌های مشابه است.
کاری می‌افزاید: افزایش فاصله زمانی سرویس موتور هواپیما از نظر اقتصادی بسیار مهم است. این پوشش جدید که تولید آن بسیار ارزان‌تر از پوشش‌های رایج است می‌تواند فاصله زمانی میان دو سرویس موتور را طولانی‌تر کند که به معنای صرفه‌جویی اقتصادی است.
پژوهشگران این پروژه همکاری مستقیمی با شرکت هوافضا GKN و زیمنس دارند. شرکت هوافضا GKN پیش از این نام ولوو ایرو (Volvo Aero) را داشته و شرکت صنعتی توربوماشین صنعتی زیمنس نیز یکی از سازندگان توربین‌های گازی در جهان است.
هدف محققان پروژه آن است که طی دو سال آینده از این پوشش در ساخت موتورهای هواپیما و توربین‌های گازی استفاده کنند.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: